kauk lantas I Lutung,
“Kaki”.
“NYen ento I Lutung?”’
“Tiang Kaki. Dong dampeh sembene. Ne tiang ngajak Raden Galuh, anak Ida takut teken sembe, nyen nangis ida”. Dampeha lantas sembene I Rangsasa.
“Dong mai ajak raden Galuh, suba kematiang sembene!” Mulihan lantas I Lutung.
“Ne juangin I Raden Galuh Kaki!’’ Jemakina lantas Raden Galuh togog teken I Rangsasa.
‘“Kalahin ba Kaki, tiang mulih, nyai sing ngidih biu?”’
“Sing Kaki, kalahin ba”. Makelieng lantas | Lutung nyaru nyaru mulih, lantas makecos ia ka nebe.
Kacrita I Rangsasa kendel pesan, encog-encoganga, I Lutung ngucapang uli nebe,
“Clengek, ngek, ngek’’.
“Da nangis Ratu Raden Galuh. Sayang I Dewa sayang’’. Keto abetne I Rangsasa. Buin encoganga Raden Galuh, buin maclengek
bungutne I Lutung, di nebe.
“Sayang Dewa Ayu sayang, sampunang nangis’’. Suba med I Rangsasa nyandain togoge, lantas caploka tendasne.
“Kriuk-kriuk, kriuk”’
“Beh manis’’. Ngelngelanga lantas awakne.
“Tabahan asan awakne”’. Suba kone telah togoge Raden Galuhe baana ngamah, kebus lantas basangne I Rangsasa. Kebus uyang jrarat-jriritanga ibane, lantas ia mati. Sasubanne mati I Rangsasa, tuun lantas Lutung.
“Ha bangka polon ibane bangka. Jani kai nama punyan biun ibane, ajak kai Raden Galuh lakar nongos dini di umah ibane’’. Mulih kone J Lutung ngenggalang. Suba teked jumahne, matakon lantas Raden Galuh,
“Kenken Me Lutung, suba mati I Rangsasa?”
“Sampun Ratu Dewa Ayu. Benjang margi sareng mrika, kumahne | Rangsasa. Drika raris mlinggih”’.
“Lan”. Keto pasaurne I Raden Galuh.
Kacrita mani semenganne, kema lantas Raden Galuh kumahne Il Rangsasa ajaka I Lutung. Suba teked ditu, dapetang ida bangken I Rangsasane. Sasubanne matunjel, lantas I Rangsasa dadi de-
222