Kaca:Geguritan Calonarang.pdf/76

Kaca puniki kavalidasi

sambat sambatnia melas arsa
jalunia tan mari nulik,
lalu tan sihing widi,
asung lara sedeng sapum,
ndi luwunge tinilar,
tanana ngenaking hati,
len antu,
maka panudaning lara.


266. Kanggek sira sang yatinindra,
angrenga suaraning tangis,
katon wong wadon akusa,
lastaria sira marani,
liwar kawelas asih,
sang dwija mar mara nuwus,
ih mapa kaprenah ta,
marmaning kudu anangis,
sigra matur,
singgih sang seri suniwara.


267. Jalu manira punika pejah,
sedeng silih asih,
tulus asih sang pangempuan,
asung wara amerta urip,
sarwi isek anangis,
tan pegat pamah nikang luh,
sang maha dwija angucap,
kukub nia mangke lukari,
wus dinudut,
katon waman nikang sawa.


268. Kengis ring wajane ridanta,
liepning netra ngenanin,
adan sira sang dwija wara,
lumekas hande ha sudi,
ngeranasika semadi,
parekning aduwaya pinuh,


" ocehannya menyayat hati,
suaminya selalu melotot (matanya),
sangat tidak dikasihi Tuhan,
memberi kesengsaran di kala kawin,
ke mana bepergian kakanda,
tidak ada mengenakkan hati,
hanya meninggal,
sebagai akhir kesengsaraan.


" Kasihan beliau sang pendeta,
mendengar suara tangis,
terlihat seorang wanita tersedusedu,
lalu beliau mendatangi,
(karena) sangat belas kasihan,
sang pendeta berkata,
oh apa yang menyebabkan kamu,
sehingga akhimya menangis,
segera menyembah,
oh yang terhormat pendeta agung.


" Suami hamba itu mati,
sedang berkasih-kasihan,
lanjutkanlah belas kasihan pendeta,
memberikan jiwa kehidupan,
serta terisak menangis,
tak putus-putusnya air mata
yang perempuan,
sang pendeta agung berkata,
selubungnya sekarang diangkat,
setelah dibuka,
terlihat wajah mayat tersebut.


" Kelihatan giginya seperti gading,
cahaya mata menyorot,
tetapi beliau pendeta agung,
lalu mengheningkan cipta,
memusatkan pikiran,
setelah beliau menyatukan pikiran,


77