Kaca:Geguritan Kendit Birayung.pdf/93

Kaca puniki kavalidasi

87
ke perkemahan, sang raja Nusantara.

6. Bertepuk tangan tertawa terpingkal-pingkal, Sabarlah pikul dia Si Amir, aku belum puas, aku dikira tidak perkasa, kekuatanku di medan perang, Amsyah terkalahkan, oleh Srepabhumi.

7. Raja Nursiwan menari, sambil menunggang kuda, wahai, anakku sekarang, sesungguhnya belum, bermertua aku, Marpintu aku serahkan, kepadamu Nyawa, sang raja Nusantara.

8. Sambil menyembah sebaiknya pulang saja, Amsyah di kemudian hari, sungguh tidak terlepas, menyerahkan diri untuk hidup, berunding di Nusantara, dengan hamba, 33a kalau si Amir setia.

9. Tidak dusta mengabdi kepada hamba, hamba menobatkannya sebagai menteri, sang raja Nursiwan, ring pasanggrahan, sang prabhu Nusontara.

6. Kaplok tangan gumuyu asguk-sguk, sabar tgěn pun Amir, durung sun waneha, sun sengguh tan prakosa, kasakten manira jurit, Amsyah kasoran dening pun Srěpabhumi.

7. Raja Nursiwan ngigěl, sarwi nithih kudha, adhuh anak sun mangkin, ywakti tan durunga, amatwa maring ngwang, Marpintu sun srahin, ring sira Nyawa, sang prabhu Nusontara.

8. Awot sembah bcik mantuka uga, Amsyah ring eñjang-eñjing, wyakti tan urunga, nungkul malaku gsang, aseba ring Nusontara, maring kaula, 33a lamun satya pun Amir.

9. Nora lěnggana ngawula maring kawula, hamba anggawe mantri, sang prabhu Nursiwan,