Kaca:Geguritan Rusak Sasak.pdf/116

Kaca puniki kavalidasi

364. Miserengang pisan i anak,

keni tulak ka nagari,

Wirya Jalaja mangampros,

sawure kanggonya jani,

tandangin suba dini,

musuh uli kangin kauh,

bara yan pacang lawan,

antuk i bapa ngeganin,

raos bajang ne tua dadi
mariang.


365. Pangandikane i anak,

Anak Agung Ngurah raris,

ngandika nah baya titah,

pamenggah Widi tandangin,

besik tapak pang gilis,

berata ksatriane adu,

gangsarang nyambut satru,

Anak Agung Gde Jelantik,

mangkin sampun,

mamudalin jagat Sasak.


366. Nanging keh ngalolosang,

kamulan di Sasak ngiring,

tuting peranda Siwa Buda,

saha anak putu rabi,

punika maka ciri,

nagarane pacang lebur,

kalih patungkas rawos,

purggawa tong taen ngilis,

durmanggalan, Cakra Mataran
sinah.


Memohon dengan sangat agar
anakda,

kembali ke istana,

Wirya Jalaja berkata kecewa,

perkataannya,

"Terserahlah sekarang,

hadapi saja sendiri,

musuh datang dari barat dan
timur,

berat kalau itu dilawan,

inilah akibatnya,

ayah terlalu percaya,

perkataan orang muda,

yang tua diabaikan"


Perkataan anakda,

Anak Agung Ngurah lalu
berkata,

"Rupanya sudah takdir,

kemarahan hyang Widi,

kita hadapi saja satu-satu
hadapi supaya pasti,

sifat kesatria diadu,

mari segera kita songsong
musuh",

Anak Agung Gede Jelantik,

sekarang,

sudah kembali dari Sasak.


Tetapi banyak yang lolos,

yang dulunya ikut di Sasak,

sampai-sampai para pendeta
Siwa dan Buda,

dengan anak cucu dan
istrinya,

itu sebagai tanda,

negara akan hancur,

dan saling bertentangan
pendapat,

para punggawa tak pernah