lakar ka lanturang dinane mani. Jam dua Gusti Ngurah sampun mantuk
uli kantor. Dapetanga patulunge kari iteh magae.
"Bu, kenken dadi nu pada repot. Apa suba pada ngajeng pelan kali jani?"
"Sampun Tuagung, mangkin kari ngarya ben banten ane
magoreng-goreng dogen, benjang mara ngarya darang nasi, manggang
siap lan jukut-jukute sapisanan. Nggih dong raris ngajengang. Tiang
anak sampun bareng nimpalin patulunge ajak Bu Markus wau." Gusti
Ngurah enggal magenti pakean tan mari nundikin okanne ane sedeng
aris sirepne lantas pesu terus ka kamar makan ngajengang. Suud
ngajengang raganne mara nyingakin yen jejahitane makejang sampun
pragat. Buin mani tinggal nanding dogen.
"Bu Made, Bu Cenik matur suksma sampun ngarepotin Ibu
makejang."
"Aah, ten ja repot napi-napi. Jejahitane amung ngentugin malih
akedik dogen. Nika sane malakar ental sami mangge. Wenten siki kalih
ane ten mangge," aturne Bu Made. Sorene nika David ngatehang para
patulunge mulihne suang-suang, apang ten ngarepotin kurenanne.
Tuara engsap Ratna Dumilah nyedekang apang buin mani raganne ten
engsap ngorain bapak-bapakne apang teka mapagin sambil ningalin
upacarane.
Maninne semengan saderenge masuk kantor, Gusti Ngurah kari
ngorok siap malu lakar anggon banten Ian ebe matamiu. Encen
patute mapanggang, mapes, manggon sate, utawi magoreng
makejang kaserahang teken Ibu Made ane ngatur. Raganne masuk
sawireh upacarane mara kalaksanayang jam empat sanja. Mantuk uli kantor
dapetanga bantene sampun pragat makejang. Kenten masih masakan
kanggon tamiune sampun cumawis. Suud ngajengang raganne mresihin
223